Mezarında derin olur Yusuf’um
İlk gecesi pek güç olur Yusuf’um
Kabir kurtları aç olur Yusuf’um.
Sen Allah’a emanetsin Yusuf’um.

Yılan, çıyanlar çok olur Yusuf’um
Garip kuzum nasıl durur Yusuf’um
Sen kadersiz bir kuzusun Yusuf’um
Mevlâ’m seni de korusun Yusuf’um.

Hemen gelirler melekler Yusuf’um
Bir bir sualler ederler Yusuf’um
Önce Allah seninledir Yusuf’um
Deden de yanında bekler Yusuf’um.

Bir kuş gibi uçup gittin Yusuf’um
Yıldız gibi kayıp gittin Yusuf’um
Ellerin ellerimdeydi Yusuf’um
Birdenbire düşüp gittin Yusuf’um.

Ağlayan var, gülenler var Yusuf’um
Öksüz kaldı kuzuların Yusuf’um
Hangisine yanayım ben Yusuf’um
Ciğerimde bir ateş var Yusuf’um.

Dağda kurtlar bayram eder Yusuf’um
Düşmanların allar giyer Yusuf’um
Sevenlerin yaslar tutar Yusuf’um
Oy kadersiz yavrum, Kara Yusuf’um.

Değirmeni, kömü kime bıraktın
Musa Emmini de yalnız bıraktın
Ebene, dedene selâmlar götür
Neyleyim of! Beni yıktın Yusuf’um.

Anan deli koyun gibi hep ağlar
Bacıların saçlarını yolarlar
Acıların dindi mi de Yusuf’um
İşitsene, konuşsana Yusuf’um.

Daha otuz yaşındaydın Yusuf’um
Her işlerin başındaydın Yusuf’um
Akrabalar çok üzüldü Yusuf’um
Onların da yanındaydın Yusuf’um.

Beş yavrunun boynu bükük duruyor
Hacca Gelin seni pek çok seviyor
‘Ben yaşamam, beni de götür’ diyor
Onun için de yanarım Yusuf’um.

Koyunlara, keçilere kim bakar
Dağlarda kimler çobanları yoklar
Sensiz olmaz artık bahçeler bağlar
Onun için ben yanarım Yusuf’um.

Doğduğunda evler dolup taşmıştı
Düğününde avlular almamıştı
Herkes şimdi yollara da doluştu
Onun için ben yanarım Yusuf’um.

“Ben gidiyom Ağam! Söyle emmime
Dikkat etsin bundan böyle kendine
Yakarlar kömü de değirmeni de”
Onun için ben yanarım gardaşım.

“Ben gidiyom Ağam! Çoktur düşmanlar,
Ekinleri, evimizi yakarlar
Korkarım ki emmimi de vururlar
Çok sevdim emmimi” dedi Yusuf’um.

“Kayalıktan zarar gelir emmime
Baş edemez emmim kendi kendine
Düşerdim hep gizli gizli peşine
Fak kurarlar emmime” der Yusuf’um.

..............................................

EKREM GÜRER (20203 YOZGAT)