Adın değince dilime
Utancından başını öne eğiyor
Belleğimdeki her kelime.

Kanatırcasına sıkıp
En diri susmalarımı
Sözcükler sağdım hayata,
Adının yanında güzel durmadı...

Ezdim kalbimi iki taş arasında
Adın dağıldı çevreme
Toplamadım.
Sonra sen dağıldın çevremden
Ezik yüreğimle ben
Başbaşa kaldım.

Yolunu usul yürüdüm toz kaldırmadım
Gözlerine usul baktım yaş akıtmadım
Ben seni ince sevdim
Sevdan yüreğime sağlamdı...

"Gitmek" sözcügünün kiri
Adına değmesin diye
Sustum.
Delirmiş bir ırmak gibiydi susmam
Gidişinin denizine dökülmeden boğuldum...

Anahtar arayıp duruyorum şimdi
Kilidi olduğum kapılara.
Zihnimin boşluklarından,
Adından artakalan
Birkaç sözcük düşerde
Sana mısra dizerim diye
Beklemekteyim.

Ve adın bir başkasında karşıma çıkar diye
Kendimi hayattan saklamaktayım...

Barış Çelimli