ÖLÜMÜN PENÇESİ ŞEYTANIN TA KENDİSİ: İSRAİL!
Neden kalbin karardı?
Neden gözünü kan bürüdü?...
Niye körpe bedenlere kıydın?
Kan kusup, Geleceklerini, hayallerini toprağa düşürdün?
Ağızları süt kokulu...
Kırmızı al yanaklı...
Boncuk gözlü...
Ağzı süt kokulu, yavruların kol ve kanatlarını Neden budadın?..
Neden?
Ana ve babalarını öldürdün?
Neden öksüz ve yetim bir çare bıraktın?
Gül yaprakları gibi Neden bir rüzgar gibi savurup attın?
Suçu günahı ne idi?
Daha giyecek ayak kabıları bile yok!
Ne yazlık!
Ne de kışlık!
Anaları uykularını
bölmeye kıyamazken!
Evlerini, yakıp, yıktın!
Uykularından ettin!
Gücün sadece bu ağzı süt kokulu sevbilere mi yetti!
Sen ey eli kanlı İSRAİL
Neden uykularını kabusa çevirirdin?
Bebek, çocuk demeden!
Parçaladın yuvalarını!
Savurup attın
Yok ettin hayatlarını!
Süt kokulu ağızlarını Neden kan doldururdun?
Oysa ne çok şeyleri vardı bu hayatta
Öğrenecek!
Koşup, oynayacak!
Uçurtma ucurup, top oynayacaktı!
Amacı vardı!
Okuyup bir mesleği olacaktı!
Hedefi vardı başaracaktı!
Evlenip yuva kuracaktı!
Belkide, ev, Araba alacaktı!
Yada Dünya turuna çıkacaktı!
Mutlu olmanın..
Başarılı olmanın
hazzına
Varıncaya dek
Ne çok şeyleri vardı, yapacak!
Ama sen hepsini aldın elinden!
Dinçer Dayı