Ahh! yâr..
Yanlarıma düşdü ağyâr
Mevsimlerim hazan oldu
Doldu aguşuma suz-i dil-an
Baharlarım güman oldu.
I.
Ah be kurban olduğum
Dağıttın beni, un ufak ettin
Neydi bizi ayıran sebep
Hangi engele takıldık.
Suç mudur sevmek?
Yoksa günah mı?
Neden kavuşamadık?

Yolcu yola varınca
Kuşlar yuvaya uçunca
Yıkılır viran yurdum
Evlerin ışıkları bir, bir sönünce.

Yalnızlığıma kahrederim her gece
Soyununca yüreğim hasretine
Yıldızlar iner bir, bir gözlerime
Kızarım densizliğime
Asiliğimden utanır ay doğmaz geceme
Düşlerim yarım kalır kırılır dilim de her hece
Duvara takılır gözlerim..
Bakarım, içi boş çerçeveye öylece
II.
He defasında kat,kat deri atmaya alışmış bir tene,,,
Ateş değebilir mi?
Ne kadar dağlar ki..
Daha ne kadar duman eder bedeni mi?
Küllerim kalmayana kadar,sürse de kıyamet,
Zaten ruhum olmuş olacağı kadar harabet.
III.
Gözlerimden yaş oluk, oluk akacak
Ayrılık zehirli hançer gibi’hayatı’mı yaracak
Ve yüreğim; paramparça...
kanayacak.. kanayacak.. kanayacak!
.................Sen gidince...
Ölüm gelip bulsa beni
Toprak sarsa bedenimi
Ellerim, ellerini unutur mu sandın?
IV.
Ne akşamı biliyor gözlerim
Ne de gündüzü arıyorum...
Ben geceyim karanlık ve uzun
Birtek yıldızlar var ve ay/sızım
Köşem de yalnızım.
V.
Aktın içime sıcacık bir damla yaş gibi
Kor oldup dağladın...
İki kanlı çukur şimdi gözlerim
Düştüğü yerde aslı kaldı
Ağladım....ağladın....
Çünkü hayatında hiç olmadım
Bir hiç bile olamadım.
VI.
Islanmıştı umutlarım
Koşuyordum karanlıklara
sırılsıklam ve durdurak bilmeden..
Yalınayak.
VII.
Ben bıraksam...
Bırakmaz peşimi anılar
Ben de taze her dem açık yaralar
Kapanır gibi görünse de kapanmaz
Kabuğumun altından
Kokmuş irin ve kirli bir kan sızar..
VIII.
Seviyorum derken...
Yüreğimin titremesinden
Gözlerimin gözlerine uzak bakışlarından
Ellerimin ellerine hiç değmeyecek olmasından
Yüreğimin umutsuz kanat çırpınışlarından utanıyorum!
IX.
Kadın’ım
Gizlidir herbir kahrım
Sızım yakar yüreğimi kanarım..
Alır başımı kaçar kendime saklanırım
Kadın bilmez ki..
Yine bir kadında ağladığını
Darmadığın olmuşluğun parçalarını
Hayatın söküklerine yamadığını.
X.
Bozuk bir plağın bozuk sesinden
Dökülen nameler; hicranla kanar
Siyah/beyaz, foyoğraflar gibidir aşk
Ne yırtabilirsin ne atabilirsin..
Belki bir yumruktur boğazın da
Yutkunamazsın.
Sabır ise en büyük nimet..
Kimbilir, kim bilebilir ki?
Hangi günah, hangi yalan da gizlidir.
XI.
Hiç bir sabaha sensiz uyanmak istemiyorum.
Yarınlarım da yoksan eğer.
Ve sensiz doğacak güneşleri;
Ve sensiz gelecek baharları istemiyorum.
İstemiyorum...Dünya dönmesin
Durdurdum içimin tüm zamanlarını.
Hiç vakitlerim senindir artık
Gölgeler düşse de suya, açmasa da güller
kurusa da akşam sefaları
Umurumda mı sanıyorsun?
Umurumda mı zaman.
Durdu içimin geri kalmış saat’i
Durdu işte!
Gelmesen de ve gelemesem de sana.
XII.
Uzanıp bir gün tutacağım elini
Eline batan hasret dikenini..
Belki bu gün belki de yarın kimbilir
Unutacaksın sevdiğim/seni.
XIII.
İstemem! başka dağ da çiçek açmayı
Ne de su, toprak olmak başka ova da
İstemiyorum bir başka kuşun saran kanadını
Ve sen olmayan okşayan rüzgarını
İstemem duvarlara asılmasın resmim
Aşkımı başka kalem yazmasın.

Çiçek olmak isterim dağlarında açmak
Ve incitilmelerden kuytularına sığınmak
İsterim!
XIV.
Ummanın dibindeyim hayat
Gözlerinin ta içindeyim.
Seni sensiz yaşıyorum neş’e neki;
Gül yanığı aşkım,sinem de yediverdi
Geceye sığındım; kan yüreğime
Yıldızdızlar yalnızlığa akar.
XV.
Kahrolası yitik zamanlar!
Yolmu verdiniz ki; nefesi/nefesim de iken
Ayaklarımın altından çekildiniz
Harlı bir elin dokunuşunu esirgediniz
Gerçek nedir?
Bir avuç göz yaşı ve kana karışan/kan
Anneli öksüz Babalı yetimim ben
Odalarım da mekânsız sessiz
Bu günah benim deyil
O el senin deyil
Yalnızlığın karanlıklara gebe oluşunu
Uykuların katran gecelerde ne isyanlar
Doğurduğunu gözlerim bilir.
Bilir de susar ellerim ve sensizliğe ağıttır
Son nefesim.
XVI.
Ölümü tanıyorum.
Gözleri mor feri sönmüş
Avuçlarımın arasından süzüldü semâya bir yıldız...
Sıcaktı cesedi nefesi buz.
Rengi sarıdır artık ellerimin
Yitirmiş zamanları yorgun ayaklarım.

Ve yanağıma düşer son öpüş
Siner üzerime çörekotu kokusu
Beyazlara bürünür/üşür bedenim
Sesimi duyuramam sevgiliye
Son yolculuğumdur bu benim.
XVII.
Bak karardı gökler
Kuşlar ah kuşlar
Kuşlar küstü bulutlara
Yarınsız yamasız sevdalar
Ölüm yağdı göklerden
Kanatlarına.
XVIII.
Of şu mezar taşları
En yalın hen hakiki bekçilerimiz
Girersin toprağa dağılır herkes
Ne bir ses kalır Ne bir nefes..
Dikilir toprağa kırmızı bir gül
Şanslıysan olur belki selvi gölgesi
Bir tek rüzigâr eser yanı başında
Duyarsın sesini toprağında taşında..

Emine Genç