Miraç’ ın kadim şehri Kudüs
ben seni zamanın ötesinde sevdim
ruhuma ancak böyle bir âşk yaraşır
ben seni bir göğnüme bir daha göğnüme
hep göğnüme sığdırdım.

Kudüs’üm Mescid-i Aksa için
yemin olsun, yemin içerim, duâ edilir
ama şiir yazılamaz bugünlerde...
çözülürse dilim konuşmaya
tutarsa elim yazmaya çalışayım!

Aynalarım çatlar, kırılır Kudüs için
taş duvarlarım bilenir hasretine yenik
demir parmaklıklarrım eğrilir, ayrılır bir bir
sırrın anahtarı kapısını açar kelimenin
mana, Kudüs’le kelâma dönüşür.

Çünkü garip doğdum, yetim büyüdüm
ben Kudüs’te iken Kudüs’teki bende
gönülden içeri bir şey, değil tende
kıblegâhım diye diye çırpınırken
dalmış gibiyim Akdeniz’e

Şüheda çocuklarından keder aldım
ordularını İslâm’ın hep selâmladım
uyanışımın kâbusu değil gerçek
bu yanışımın dumanı nurundan çok
sen koru Allah’ım muhafaza eyle!

Âmin der dolukurum Kudüs’e
insanlık suçu işleyen Yahudiler kirli-pasaklı
sayelerinde kanun kanunen yasaklı
insanlığı öldüren İsrailliler
yere batsın kahrolsunlar...

Ey görklü-görkemli Kudüs
duygularını ifade etmekten zorlanan
her hangi alelade şairden biri iken
her şi’rim gerçek manada başka bir oktur
okum menzilsiz değil.

Yüreğim titrer Kudüs-Aksa derken
dilimden düşer insanlık dramı
sözün ucuzladığı bu devirde
dün neysem bugün de ona benzer
malayani yazılmaz şiirlerim...

Gümüşhanlı’yım bambaşka
göğe kanat çırpmak değil, göğü delmek
eli kulağında sana gelmek
gelmek için kuştan başka
başka bir şey olmak isterdim.