.
Acılar Tattı
Çok derindir sızılarım
Bazen azar yaralarım
Gerçek bir ahbab ararım
Gülemedim ben dünyada
.
Bu hayatta çok çektim ben
Dert üstüne dert ektim ben
Yalniz başıma tektim ben
Bilemedim ben dünyada
.
Nereye gitsem olmuyor
İçim huzurla dolmuyor
Kafam yerine gelmiyor
Dolamadım ben dünyada
.
Anlamadım şu feleği
İçi dert olan gümleği
Belirsiz bu geleceği
Bulamadım ben dünyada
.
Hayat benle hep oynadı
Yüreğim derinden yandı
Herkes beni dertsiz sandı
Alamadım ben dünyada
.
Yaşlarım hep ırmak oldu
İçim acı ile doldu
Şu benizim birden soldu
Gülemedim ben dünyada
.
Gelen vurdu giden vurdu
Bağrım yandı yara aldı
Ne var ise başa geldi
Dilemedim ben dünyada
.
Şaşırdım kaldım inan ki
Bilemedim neydim sanki
Biri edemedim iki
Gülemedim ben dünyada
.
Şimdi daldım çaresizim
Zehir zıkkım gibi sözüm
Buruşmuş açılmaz yüzüm
Salamedım ben dünyada
.
Serveti acılar tattı
Hastalandı evde yattı
Yetti şu canına yetti
Dalamadım ben dünyada
.
16.10=2023
Servet BARDAK Şiirin Şahı