2
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
351
Okunma
SAÇLARIMA DOKUNMA YANARSIN
Yusuf Yılmaz
Beyaz saçlarıma dokunma!
Her tekine bir hikaye yazılır.
Issız gecelerde birden,
Ağrı düşer sinir uçlarına
Sonra tek tek düşmeye başlar.
Saçlarıma dokunma, yanarsın!
Kaç gece uyumadan,taranmadan bekledi durdu;
Gün oldu,
Kirazın rengiyle arkadaş oldu.
Gün oldu,
Miğferimle yoldaş oldu,
Bembeyaz ayazlamış çöller de…
Saçlarım dokunma ağlar!
Vadilerin uğultulu sesi yankılanır uçlarında.
Rengini dağın tepesindeki kardan almıştır.
Çileye ,hüzne, hasrete dayanıklıdır.
Düşerken toprağın üzerine
Vatan güllerinin açtığı yerde,
Kıpkırmızıdır.
Şaşkın, uyuşuk ve ürkektir,
Titrektir.
Yoksul köy çocuklarının
Kirli saçlarını okşadığın da...
Kıvılcımlar,
Annemin sessiz çığlığinda gizlidir,
Dokunduğun da görürsün ,
Nasıl yandığını, beyazlayan saçlarımın...
5.0
100% (3)
Cevap Yaz