ACI HAYAT

28 Mayıs 2011 cumartesi
İşten geldim vakit akşamüstü
Yemeğimizi yedik neşe içinde
Hanım uzandı kanepeye halsizim diye.

Büşra’ya seslendi çay yap da içelim diye
Yanına bisküvi çeşitlerinden de koy
Bende açık öğretim sınavlarına çalışıyorum
Çay geldi kızım bardakları doldurdu.

Lavaboya gitmek için kalktı kanepeden
Çayından bir yudum bile almamıştı
Kustu içinde ne var ne yoksa hepsini
Büşra babanı çağır nefes alamıyorum dedi.

Azrail kapımızı çalmış bilemedik
Kara bulutlar evimize çökmüş göremedik
Koluna girdim antreye getirirken düştü
Aman Allah’ım kalbi durmuştu.

Elim kolum bağlandı bir şey yapamadım
Kader ağlarını çoktan örmüştü
Adem’in arabasıyla hastaneye götürdük
Kalp tekrar çalışsa da beyin ölmüştü.

Dünyam karardı çubuk başıma yıkıldı
Allah’ım ben buna nasıl katlanabilirdim
112 Acil Sincan lokman hekime götürmüştü
Yoğun bakımda makinaya bağlı iki gün yaşadı.

31 Mayıs Salı sabaha karşı saat bir buçuk
Acı acı çalan telefon her şeyi bitirmişti
Evimin her şeyi,benim yaşama sevincim
Artık rahmeti Rahmana kavuşmuştu.

Bu acıya yürek nasıl dayanırdı
Nasıl söylerdim çocuklarıma bilemedim
Bittim tükendim yıkıldım donakalmıştım
Sabaha kadar acı haberi herkese duyurduk.

O tatlı diline güler yüzüne altın gibi kalbine
Tıpkı benim gibi dünya alem hayranmış
Ne kadar da çok sevenlerin varmış senin
Evin önü sanki mahşer yeri kadar kalabalıktı.

Köyüme götürdüm annemin yanına defnettim
Hayatın tüm yükü artık benim omuzlarımdaydı
Çocuklarım için dimdik durup yaşamalıydım
Artık onların hem annesi hem de babasıydım.

Bu gün 15 Mart yani senin doğum günün
Doğum gününü hasretinle özleminle kutluyorum
Unutamadım koyu kahve gözlerini sevgini şefkatini
Mekanın cennet komşun Hz.Muhammed olsun.

Lokman AKBAŞ

15 Mart 2012 perşembe