Yazdı çizdi aşk ile şu dünya hallerini,
Bir şair geldi geçti deyin ben gittigimde.
Gün geldi konuşmadı lal etti dillerini,
Susup sükutu seçti deyin ben gittigimde.

İnsanı çok severdi yaratandan ötürü,
Hataları olsa da bilir idi hatırı,
İnci gibi dizerdi yazdığı her satırı,
Kötülükten hep kaçtı deyin ben gittigimde.

Aşk ile tanışınca bir değil biriz dedi,
Allah sağlık verirse her şeye varız dedi,
Leyla Mecnun misali biz de yanarız dedi,
Kanatlanıp da uçtu deyin ben gittigimde,

Hiç pişmanlık duymadı yâr’i ile nigaha,
Bir ateş-i çember ki götürünce nikâha,
Mehtaplı gecelerde aşık olunca Mah’a,
Eşi başına taçtı deyin ben gittigimde.

Ata’ya sevgi ile saygı ile donanan,
Cumhuriyet erdemli uygarlığa inanan,
Özgürlük ateşiyle ömrü boyunca yanan,
Yüzünde güller açtı deyin ben gittiğimde.

Hep Vatan’ı çizerdi hayalinde tuval’e
Aşıktı bayrağına, o yıldıza hilale,
Ezanı dinler iken özenirdi Bilal’e,
Dayanağı inançtı deyin ben gittiğimde.

Mutluluğu da gördü, hüzünü de yaşadı,
Hayatın yazını da güzünü de yaşadı,
Alnından akan terin tuzunu da yaşadı,
Hem keder hem sevinçti deyin ben gittigimde.

Doğada ne yaşarsa hepsiyle arkadaştı,
İşkence günlerini iradesiyle aştı,
Geceleri boyayan, karanlıkla sırdaştı,
Özde ışıklar saçtı deyin ben gittiğimde.

Hayatı iskeleye bağlayan bir çımacı,
Yokuşları tırmandı, yeksan etti yamacı,
İdealleri vardı, insanlıktı amacı,
Şiir ise araçtı deyin ben gittiğimde.

Dervişlerle hû dedi, akıttı göz yaşını,
Fuzulice su dedi, eğmedi hiç başını,
Rezillere tû dedi, gedikledi taşını,
Hain’e kefen biçti deyin ben gittiğimde.

Kul Fikret’in gözünde, yaşamak bir sanattı,
Evlat da gördü gönlü, acısını da tattı,
Ve musalla taşına günü gelince yattı,
Ecel şerbeti içti deyin ben gittiğimde.

Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret)
11 Ekim 2023 Saat 11.36
Ortaca/Muğla