Yaşanacak ne çok şey vardı
Dans edecektik loş bir ışıkta,
Yıldızların altında birleşecekti ellerimiz
Islanacaktık yağmurda sırılsıklam, nedensiz...
İstanbul’u seyredecektik karlı bir kış günü
Piyer Loti’den,
Bir martı selam getirecekti
Kız kulesinden,
Çocukların kirli yüzlerini yıkayacaktık
Boğazın sularında
Çiçekler yetiştirecektik
Sultanahmet parkına...
Boğaz köprüsünü boynuma takacaktın
Dolunayı oturtacaktın ortasına...

Dudaklarımı öpecektin usulca
Öpüşür gibi Beyoğlu sokaklarıyla...
Özleyecektin hergün sevgimi
Denizin martıyı özlemesi gibi...
Gözlerinden kıvılcımlar saçarak
Tutacaktın tutuşan yüreğimi.




Gözlerinden aldım emanet aşkımı
Yazamadıklarını okudu,
Söyleyemediklerini duydu yüreğim
...

Sevdiğim,
Adalardaki deniz feneri kadar uzak
Ve yalnız kaldı yüreğim...
Yaşanacak ne çok şey vardı daha
Kayan bir yıldız gibi
Akmasaydı yüreğin başka sevdalara....