Yaşamın kollarında hayallerimi bıraktım,
Anlamlı kelimeler yorgun sözcüklerim sıradan,
Kahvenin hatırına yorgunluklarım dumanlı başım,
Geçme dostum bu yollar sarp vadiler vahşi yaman,
Çakallar uluyor sırttanlar siper almış bu mu yazın,
Alevlen meşalem mumlar söndü yas mı bana kalan,
Göklerden bir ışık indi göğsümde bir ucu yanıyor içerim,
Hani uzaklardan turaç ötüşüyle gelen rüzgârın esintisi,
Bir yanım harap bir yanımda buhurdanlar göğe eriyor başım,
Sevinçlerimden bir demet saklamıştım mendilime çocukken,
Burnumda tüten o günlerimin hasret çiçeklerinden gelen koku,
Boynuma asılmış bir yazı rabbim koydu kim bunu indirebilir ki,
Gönül kırgınlıklarım dokunmasın diye cam kırıkları ile topladım,
İnanın kanayan ayaklarda yoktur benim bir kabahatim,
Hata ve günahlarım bindiğim trende sırtıma binmiş geliyor,
Ayakların gözü vardı gönüller ölünce ayaklar kana bulandı,
Geçtiğim her yola bir iz bıraktım levhalar asılı kavşaklar paslı,
Yüreğime saplı hançeri çıkaracak tabibi burada bulamadım ki,
Yağmurda yaralarım kanarken elimi uzattım semanın boşluğuna,
Beynimde bir kaşıntı ellerim semadan bir maya mı getirdi yüreğime,
Gidiyorum yollar uzun geceler sakin gündüzler yabancı bana,
Dostum dediğim yalnızlığım girmiş kollarıma onlarla geçiyor ömrüm,
Ey dostum seninle buldum kendimi bırakma kimseye bu benliğimi,
Eriyor içim için için akıyor göz pınarlarım yanıyor yüreğim,
İnanın bilmiyorum bu yaşların kaynağı yırtınmış fışkıran ben miyim;
Ormanın sessizliği gibi aheste bir serinlik sardı hücrelerimi,
Yaradan ulaştı hücrelerime çocuk gibi anlamaya çalışıyorum yaşamı,
Ey ömrüm yaşamın kollarına bıraktığım anılarımı topla gidiyorum,
Ardımda karanlıklar kalmasın aydınlık yarınlara yelken açalım;
Batak iskelelerden çıkıp okyanusun haşin dalgalarına demir atalım;
Bu yürek yorgun düştü aydınlık yarınlar bundan sonraki hicretim;
Erol KEKEÇ/30.09.2023/18.18/Namazgah/İST