Geceleri farklı görür gözlerim
Sen sadece karanlık görürsün
Bense işkenceler, savunmasız çığlıklar görürüm
Ve ağız dolusu küfürler savrulur ulu orta
ki kulaklar duymaktan utanır
Aşağılık pazar tezgahlarında kahpe pusular
Haraç mezat satılan mahsun yürekler görürüm

Sen türküler söylersin allı yeşilli, bahar türküleri
Ben ağıtlar dizerim, mavi çocukların ardından
Çaresizlik tıkanır ekmeksiz kalmış kursağıma
Acılar görürüm dili lal kulağı sağır
Dirhem dirhem çürütür yüreğimi
Ve akşamlar kanatır yaralarımı
Sabahı göremeyen yiğitler düşer aklıma
Utanç sarar mecburi aldığım her nefesi

Sen dünyayı toz pembe görürsün
Bense zından karası bakarım
Çocuk cesetleri saklıdır, en kalabalık meydanda
Üstelik kimse görmez,
Yada görmezden gelir
Vicdanını ipotek ettirmiş insanlar
Ve kan revan içinde bir gençlik görürüm
Ki dalyan gibi delikanlılar yitirdik
Dar ağacı ilmekten, ilmek boynundan utanır

BEŞİR ÇİTAK