Çehremin Kaçıncı Sureti
Çehremin ikinci yüzünde bir yaprak, ilk baharı sonbaharı çeviren zeminde;
Savrulan bir ahı şaha kaldırır gibi uçtu göğe, o zaman göğsümün yere değdiği zamandı. Ağacımı gece dikmiştim, güngündüzü olmak üzere; aklımdan fırlama rakamlarla bu kaçıncı solgunmuş. Ona elimden içirdiğim şifa bir tılsım fısıldarsa, katre katre siner içine toprağın ve kabukları arınır; Akar eğim düzlüğe yol yamacından sıyrılır gibi; ve çehremin iki yüzü bir gibi. |