![]() Durulur balçıkta suyumBir yol geçerdi geceye dönük hüznümün orda yerinden Ayak seslerin suskunluğuma perçinlenirken Silinir hafızamda gitmeler Ölüm düşlerim Tabanlarında kesişir soluk alışlar Heybede ömür yoldaşı bir ah Birde tren raylarına el sallayan terkedilişler Mürekkebin okkasında tek damla düştü Sevmeler Beynimin engebeli yokuşundan avuçlarına yuvarlanan şekillenmemiş toprak Döllenmemiş tohumdu Asırlık korkularımı yırtan aşkı ayartan Hıçkıran kırgınlıklarıma beşikken soluğun Durulur balçıktan suyum Gül yaprağında ıslaklığım Terinden alnıma çaldığım aşk çerağım İnanmadığım her şey toz duman Nurlu bir uyku sürülür gözkapaklarıma Aşk ve sen Ölmekten önce yazılan sondu ruhuma örtülürken perdeler |
Yalnızlığa yenik düşen hüzünlerdi, gölgemin kuytusunda nefeslenmek isterken düşler
Hep bir karmaşa yaşanırdı ruhumda örtülürken perdeler
Bir şiire ses olurdu adın, korkularımdan sıyrılabilseydi eğer mevsimlik sevinçler.
Dedim ben de...
Kalbi güzel, kalemi kelamı güzel sevgili rengim.
Her şiirin ruhların derinliklerine kadar işliyor.
Ruh sersemliyor ondan sonra da yorum yazmak için düşün dur🤗 Derin şiirler yazıyorsun. Girince şiire çıkmak istemiyor insan. Çünkü her şiirinde insan kendinden o kadar çok şey buluyor ki.
Sevgili Rengim kaleminden yazılan her şiiri okumak ayrı bir lezzet, ayrı bir güzel .
Sevgilerimle 🌸