Minicik bir kuş pencerende
Uçmak istiyor sana doğru
Yalnız ve yorgun ki öyle uzağında
Kırılmış kanatları ile tutunmak istiyor
Uzatsan avuçlarını ona
Saklasan ellerinin sıcaklığında
Minicik bir kuş ; sana uçmak istiyor
Görebilir misin gözlerinde
Hasretinle saklı gözyaşını

Minicik bir kuş pencerende
Bilsen, bilsen ki
Senden sonra hep böyle
Senin için sakladığı, söyleyemediği
Yüreğinde bir aşk var
Oysa sende biliyorsun
Bilmek istemediğin şeyi ; bil ki
Geceler boyu anlattım seni
O uzak yıldızlar dinledi beni... de
Bir sen dinlemedin... bir sen

Ve bir akşam karanlık odamda
Terkedilmişlik çöktü omuzlarıma
Bülbül küstü güle
Buz dağları sanırsın
Karlar düşen saçlarıma
Oysa yüreğimde kor !

Kirpiklerin gölgesine mahkum ettin
Sürükledin sürgün yemiş hayallerimi
Sırtımda çekemediğim onlarca yük
Delisiyim sevdanın
İçimde gece ölür
Gök yarılır
Mahşeri bir yara sarılır
Savaşı mıdır sensizliğin cephemdeki
Ay ve gün deniz
Göğe savrulur

Bir kuş
Sana dair endişeler biriktiriyor
Geceye uzanan masallara
Karanlıklar,üzgün coğrafyası ruhumun
Sağnaklar sarıyor sokağımı
Sellerinden çıkamıyorum
Eylülleri çalmak gibi
Bir suça bulaştım
Her adımda uzaklaştım
Bana verilen ceza müebbet
Seni benden götürdü akşamlar

Sana küçücük bir kuşun
Ağlayan kalbini bırakıyorum
Şiirlerimin sesini
Ses veren şarkıları birde

Sızlayan bir kalbin
Alevlerinde tutuşan
Bir aşk mektubudur bu

Günay Koçak

8. / 9. / 2023