Pınarın başında kızlar yanyana,
İçlerinden biri el etti bana.
Gitim yanına su içtim kana kana.
Dedi:Sen kimsin, kimlerdensin?
Yokmudur kimin kimsen?
Nerden gelir, nereye gidersin?
Dedim:Yolun kaybetmiş bir garibim,
Gönlümün aradığıdır gittiğim.
Bu gönül yanar! içsemde şu
pınardaki suyun tamamını!
Söndüremem içimin harını!

Dedi: Sen bizi, biz seni tanırmıyız?

Kaldırdım yüzümü; Kaldırmaz olaydım!
Aşıp yüce dağları, gelmez olaydım!
Sen... sen, her gece rüyalarıma giren....

Ay gız.. adın nedir bağışlar mısın?
Dedi: Aykız adım. Ya; snin ki nedir?

Afallamış, şaşkın gözlerim, Ay gız..Aykız..
Dedim: Sensin...ay gız.. çıkan ağzımdan adınmış...

Dedi: Ben de beklerim uzunca zamandır,
Her gecemi kavuran har,
Gönlüme giren yarsın,
Sen.. benim kaderim... ahu zarımsın..
Yaktın beni..almazsan iki cihanda
elim yakandadır.

Bu hikayenin sonu; her okuyanın
gönlünde yatandır.