“ömrüm oldukçana
bi kırk yıl taha..
ömür dilerim Allahtan, niye
bir ömür daha
onca ezziyet, gahır, çile
hepisi hepisi bi yana
sırf sana
ömrümçe sana dova,
ve hep seni sevmeğ uçun
sen isdemesen de
bu ğüne gadak olduğu ğibi
sırf sana zevdaynan mutluyun
Ismayıl.. var get yeni ğarına
kırk yıllık yuvana
hanımıyın yanına
çoc(uk)larıyın başına”
.
onca genşlik, gözellik varıkana
acaba bu güne ğadak ne oldu
bundan sonura ne olu(r),
ha gerşi ne olmadı da,
yautda ne olacak da
ha! bi de ne dediydi
“gözümün nuru
ömrümün baharı Ayşedudu”
baharı mı ğalmış Anşadudunun da
varısa da Anşadudu
yoğusa da Anşadudu
hay olmadan ğedeydi Anşadudusu
adı ellere ğalaydı
kaş gişiler adımı sayıkladı da
bişiy mi umdu Anşadudu
canıma dünnama doydum (v)malla
aman düğür sakın ha
çoluk-çocuk bi yanna da
başgasının yanda anma
ömrümüzün ahirinde
dile düşerin goca köyde
tefe ğorlar çalallar
adıma türkü yakallar
…
“-bi de “ya benim mahkumiyetim
benim çekdiklerim” dedi
“ben de tad alamadım bu dünnadan
ne uğruna bunca çektiklerim,
seni düşündüm, seni andım
aklıma ğeldikçene yandım”
.


“Allahtan bunu mu diledim
sevdiğim,
bitanem, yavuklum
Ayşedudum”
“-!”
“-Ayşedudum yavuklum.. “git” dedin
de!.. nereye..
nereye gitsin İsmail’in
yolumu bekleyen biri mi var sanki
hasretle
yolumu gözleyen kim ki?
hemde ömrünce
senden başka bir kimse
İsmail senden başka kimin
sen kiminsin?
ben başka kiminim”
“-!”
“-beni gördüğüne sevinen insanlar
benim insanlarım
Gökdere, Ortatepe
Asar, Karşıbağ, Kale
burada.. burada fidanlığını bildiğim ağaçlar
bir “Erik Ağacı” vardı
bir Gökderenin Koca Ardıcı
dağlar, sokaklar, mezarlıkdakiler.. anılarım
anılarım!
mezarlıkda taşlardaki isimleri tanıyamadım
anamın-babamın mezarları
yapılmamış
esameleri kalmamış”
geldi mi geldi
gitti mi gitti
İsmail Amca gösterdi
“-bobayın mezeri hu” dedi
“-anayın mezeri çalının dibindeki”
“-ikisi için, diğer geçmişler için
hatim indirdim”
benden bu kadar
azımızı çoğa saysınlar
Allah kabul eylesin
“-!”