Koyuydu bugün muhabbet, konuşuyorduk kadına şiddetten,
Sinirleniyorduk toplumca, her gün gelen kötü haberlerden.
Değerlidir kadın toplumda, zaten kutsaldır ana,
Ama sürekli kastediliyor kadınların canlarına.
"Haydi” dedi Kara “Bugün de anlatayım sana Medusa’yı
Bir de benden dinle, güzeller güzeli o kadını."


Medusa adında bir kız yaşarmış Atina’da, güzelleri güzeli
Güzelliğine tanrılar bile aşıkmış, süslermiş hayalleri.


Kadınlar kıskanırmış bu muhteşem güzelliği,
Hatta derler ki; Bu kadar güzeli bir daha dünyaya gelmedi.

Denizlerin tanrısı ve tanrıçası Phorkus ile Keto’nun kızlarıymış,
Medusa’dan başka iki kızları daha varmış.

Ölümsüzmüş Sthenno , Euryale adındaki kardeşleri,
İçlerinde bir tek Medusa’ymış fani.

Kendisini tanrıların hizmetine adamış,
Poseidon ile karısı Athena’nın tapınağında yaşamaya başlamış.


Athena etkilenmiş Medusa’nın güzelliğinden başlarda,
Kendisini daha güzel ve zeki bulmuş tanrıça.

Poseidon da fark etmiş bu güzelliği, aşık olmuş aslında,
Zeus bahsetmiş bu aşktan kızına.


Çok sinirlenmiş Athena, çekmiş sorguya,
Kabul etmemiş Poseidon, O’da inanmış kocasına.



Denizlerin efendisi Poseidon, yalan mı söyleyecek demiş,
Bir faniyi kendisine rakip görmemiş.


Medusa devam etmiş tapınakta yaşamaya,
Muhteşem güzellik hep Poseidon’un aklında.

Kimse tahmin etmez ama Poseidon bir gün düşer zaafa,
Tecavüz eder masum Medusa’ya.


Hemen duyar bu ihaneti Athena,
"Ölmesi kurtuluş olur" demiş, dönüştürmüş canavara.



Dönüşmüş dişleri yaban domuzlarının ki gibi, uzun ve keskin,
O güzel saçlarının her bir teli olmuş yaşayan bir yılan.


Güzelliğinden eser kalmamış, kimse yüzüne bakamıyormuş,
Bakmaya çalışanlar ise anında taşa dönüşüyormuş.


Athena sürgün etmiş, dünyanın en kuzey noktasına
Demiş ki ;"Böyle çirkin bir canavar olarak orada yaşa"



Günler geçmiş ama Athena’nın içindeki öfke dinmemiş,
Medusa’yı öldürmesi için Perseus’tan yardım istemiş.


Öğüt vermiş Athena ,Perseus’a,
Demiş "Sakın bakma yüzüne,dönersin taşa"


Bir kalkan vermiş "Kullan bu kalkanı
"Yüzünü göstermeden ayır gövdesinden kafasını"


Aramış bulmuş Persaus , Medusa’nın yaşadığı mağarayı,
Ne olduğunu bile anlamadan, kesmiş canavarın başını.


O ana kadar kimsenin bilmediği bir sır varmış,
O sır ,Medusa’nın kafası kesilince ortaya çıkmış.

Hamileymiş Medusa , Poseidon’dan,
Ölünce iki varlık çıkmış cansız vücudundan.


Khrysaor’muş bir tanesinin adı, dev bir savaşçı,
Diğeri at şeklide doğan Pegasus, bembeyazmış kanatları.


Persaus,Medusa’nın kesik başını alıp koyulmuş yola,
Varmış Titanların kralı Atlas’ın sarayına.


Tanıtmış kendisini, Demiş "Ben Zeus’un soyundanım,
Dinlenmek için bir yer göster bir gece burada kalayım."


Atlas, hoşlanmaz bu karşılaşmadan,
Hakaret edip ,kovmak istemiş sarayından.


Cezasız bırakmaz Persaus, bu nezaketsiz davranışı,
Çıkartır torbasından Medusa’nın kesik başını,


Gördüğü anda taş kesmeye başlar vücudu,
Kocaman bir dağa döner ,olur Atlasın kabusu.


Dönüş yolunda karşılaşmış kayaya zincirlenmiş Andromeda’yla,
Deniz canavarından kurtarmış O’nu da, kesik başla.


Persaus, yanına almış Andromeda’yı, evlenmişler sonra,
Savaşlarda kullanmış Medusa’nın kesik başını bir müddet daha.


Sonra da süslemiş Athena’nın kalkanını,
Toplumu kötülüklerden koruyacağına inanmışlardı.


Baktım Kara’nın yüzene, dedim "Anlamadım Kara, ne anlattı bu hikaye bana?"
Dedi" Aslında özü şu ,dinle beni biraz daha"



Kadınların ellerinden alınıyordu özgürlükleri, o dönemlerde.
Medusa’nın hikayesi bir başkaldırıdır aslında cinsiyetçiliğe.

Tecavüze uğramıştı Medusa ama suçlanmıştı,canavarlaştırılmıştı.
Mağdurdu ama ataerkil toplum onu cezalandırmıştı, dışlamıştı.

Yetmemişti verilen ceza,katledilmişti.
Gereken adalet yerine gelmemişti.


Temsil eder Medusa,kadınların maruz kaldığı, adaletsizliği ve ayrımcılığı,
Ama değişmedi dünyanın düzeni, hala eziyor erkekler kadınları.

İşte bu toplumda malesef her kadın aday Medusa olmaya,
Uyanmalı artık toplum,dur demeli bu ahlaksızlığa.