Evet!
Sevgiyi anlamak için kalbe kulak vermek gerekir.
İnsanı üşüten, yalnızlık duygusu değil...
Yüreğini titreten onsuzluğun açtığı yaralarıdır.
Evet!
Hiç dokunmadan da sevebilir insan...
Eli eline değmese de...
Yüreği yüreğine değmiştir bir kere...
Çünkü aşk!
Ten de değil...
Yürekte başlar...
Benim için sen, bir tanesin!
Sana, öylesine bağlanmışım ki...
Sensiz, yapamıyorum!
Içimdeki, rüzgar alabildiğine hırçın!
Yağmur alabildiğine inatçı!
Yüreğim ise onlara inat...
Sanki bir liman, tıpkı gözlerindeki huzur gibi...
Hani insan ağlamak ister gözlerinden yaş gelmez ya.
Hani gülmek ister yürekten gülemez ya.
Hani birini bekler o hiç gelmez ya.
İşte, o zaman, insan ölmek ister..
Ama, ecel bir türlü gelmez ya...
Ben seni susayacak kadar...
Ben sana susayacak kadar...
Ben seni beni susturacak kadar sevdim...
Dinçer Dayı