"Ne aranıyorsun" dedi Kara,
"Böldün muhabbeti."
Dedim; "Ateşi kaybettim, Sigara içecektim."
Gülümsedi;
"Zeus almıştır kesin"
"Sen Pandora’yı bilir misin?"


Dünyada sadece erkekler yaşarmış, binlerce yıl önce,
Dertleri tasaları yok, eğlenirlermiş gönüllerince.



Yaşarlarmış ; hastalık, mutsuzluk nedir bilmeden,
Ama bir gün Zeus’u kızdırmışlar istemeden.



Zeus bu, sert mizaçlı ,kızdırılır mı tanrıların kralı?
Düşünmüş hemen vermiş insanlığın cezasını.



Ateşi almış ellerinden insanlığın,
Karanlığa mahkum etmiş herkesi, faydası olmaz pişmanlığın.



Bu duruma içerlenmiş iyi yürekli Prometheus,
Çalmış Olimpos’tan ateşi, iyice kızmış Zeus.



Prometheus, Titanların ateş tansısı ve çok zekimiş,
İnsanlara bilgiyi, ateşi ve iyi olan her şeyi vermiş.



Zeus öfkeden deliye dönmüş, Prometheus’u bir dağa zincirlemiş.
"Bir kartal her gün ciğerini yiyecek.Sabaha kadar ciğerin tekrar yerine gelecek." demiş.



Belki günlerce ,belki aylarca belki de yıllarca sürmüş bu işkence,
Bir gün Herakles kurtarmış, öyle gelmiş bu güne kadar bu söylence.



Dinmemiş Zeus’un insanlara olan öfkesi,
Bir kadın figürü yaptırılması için vermiş emri.



Meydana gelmiş kadın, Pandora denmiş adına,
Anlamı ; "Tanrıların armağanı" demekmiş aslında.



Öfkeli Zeus Pandora’yı , Prometheus’un kardeşine eş olarak göndermiş,
Eline de, düğün hediyesi bir kutu vermiş ama "Sakın bunu açma" diye tembihlemiş.



Epimetheus görür görmez aşık olmuş Pandora’ya
Hemen evlenmişler, böylece yelken açmış insanlık kargaşaya.



Günler gelmiş geçmiş, kim bilir belki de yıllar,
Pandora’nın içinde bir kurt, sürekli aklını kurcalar.



Dayanamamış, Zeus’un verdiği kutuyu açmış,
O an gök karamış ,yıldırımlar düşmüş, şimşekler çakmış.



Göz gözü görmüyormuş, tufan, fırtına dışarıda.
Çok korkmuş sebebini anlayamamış Pandora.



Kutuyu kapatmış aceleyle,
Ama artık çok geç, ne yapsan fayda etmez ;nafile.



Kutunun içinden, yayılmış türlü türlü hastalık, kötülük, ölüm, korku.
İnsanlar bilmezmiş bu duyguların pek çoğunu.



Hiç açmamalıymış bu gizemli kutuyu, Pandora,
Kapatsa da yayılmış artık Zeus’un laneti, insanların dünyasına.



Bırden Sandıktan gelen cılız bir sesle irkilmiş,
O’na seslenen minik bir kelebekmiş.



"Özgür bırak beni" demiş, "Ben savaşabilirim tüm bu kötülüklerle"
"Umuttur bundan sonra insanların ihtiyacı, kavuşacaklar buna da benimle"



Kelebeği özgür bırakmış Pandora,
Kötülüklerle yaşasa da insanlar o günden sonra,
Umut olmuş o minik kelebek tüm insanlığa.
Savaşmayı öğretmiş, dertlerle, sorunlarla.