Beklediğimi bildiğin o pencereden Sadece bir an gözümü ayırdığım da Sanki bir ömür kadar uzakta idin!

Bütün tebessümlerin içini boşaltarak Sana sadece acı dolu bir gülüş bıraktım. İstemeyerek uzatıp aldığında, Keder damla damla düştü toprağa.

Ayrılık işte bu kadar can yakıcı idi!

Herkes ışkın verecek yer ararken o toprakta, Sen köşe bucak saklanıyordun yağmurdan, Öyle ya, bir daha hangi yüzle "işte ben geldim" diyebilecektin o haneye!

Sana son bir şiir bırakıyorum, iyi oku, O vakit gitmek ne demekmiş anlayacaksın!

Gitmek;
Kalbin ağrırken yüz sürmektir yüzüne,
Ellerinde nasır tutmuşken zaman,
Bilmektir, gitmek bir mevsimdir aslında!
Aylardan keder,
Günlerden veda,
Saati sorsak; gülüşünü gözyaşı geçiyordur!

Gitmek,
Değildir her babayiğidin harcı,
Her kalbin ihtiyacı...
Gitmek, senin dilinde bir dua,
Benimkinde bir bedduadır!

Eşkıyalar basarken gönül dağını,"
"Yettim" diyen o aslandım ben!
Sen masum ve mazbuttun,
Ben aşık ve abdaldım...
Anladım;
Ne ülkem ülken idi,
Ne ülküm ülkündü aslında!

Talân Ayşe Kanca

16/03/2023