RUHUMU OKŞADIĞIN GÜNLER GELDİ AKLIMA


Dün geçmişten bir kare canlandı gözlerimde,
Umut doluysam da yine, tutamadım ellerini.
Ruhumu okşadığın günler geldi aklıma,
Medeni halini yaşadım, aşkın soldurdu beni.
Umut doluysam da yine, öpemedi dudaklarım, yanaklarından.
Şikâyet ediyorum içimdeki umudu sana şimdi!
Umudun meğerse,
Umutsuzluğummuş.(Ta kendisi!)


Dönmeyenlere, dön diyenlere, aciz derlermiş.
Unutmuşum, doğruymuş ya, ben ezelden acizmişim.
Ruhumu okşadığın günler gelmiş aklıma,
Meşguliyet tar-u-mar edermiş bedenimi.
Unutmuşum, fark etmemişim, hayatım durmuş, görmemişim.
Şuursuzluğun son haddi yaşamış ‘Ben’im.
Umudum kandırmış beni.
İnanmış benim saf yüreğim…


Dakikalar benden yana, yirmi iki yirmi iki.
Ulu-batıl yakarışta, o tek doğru savunmada.
Rivayet ettim kendime, sendeki o gül yüreği,
Merhum hatalarım vardı, telafi ettim hepsini.
Uyanırken öldürdüm ben, kırık ayaklı şeytanı,
Şeytan güldü geçti bana, yalan gülücüklerime sırıttı.
Ben ağladım.
Şeytan dedim: Sardı âlemi kahkahaların!


Dur seni ağlatayım, azıcık zırla dedim.
Umarsız bir gülüş attım, bin bir duayla dilimde.
Ruhumu kıskanırken, okudum kadim kadim,
Mesken tutmuştum denizi, sevgi bende bir kelepçe.
Uğursuz dedikleri o anıma gömüldüm,
Şimşek düştü o anıma, ikiye bölündü dünüm.
Yağmur yağmış görmemişim,
Durmuş şimdi benim gibi...
…
..
.


H.Kübra YILDIRIM