ALLAH RIZASIYDI AMACIM

Hacı Bektaş misali, birken iki olalım,
Bir olalım, iri olalım, diri olalım …

Gel arkadaş sende katıl dersin,
Elele verelim birlikten kuvvet doğar dersin,

Nazlandıkça nazlanır ..
Kendini bir şey sanır…

Bin bir rica ile ikna edersin.
Cefalarına sabredersin

Beyefendi gelir yer beğenmez,
Kurulur baş köşeye eyvallah etmez ..

Sonra biraz gelip gitti mi …
Tamamı der artık yetti mi?

Zamanında mumla adam ararken etrafta,
Çırpındığın ülküler şimdi olunca revaçta,

Ben der ben kurdum , neferdim bu davada
Ben vardım der en başta.

Sen kendini avutursun ;
kurduğun ,Kuruluşunda bulunduğun ..

Sendikan, derneğin, bil umum cemiyetin İsmi yükseldiğinde
Gönlüne dolan sevinçle.

Davetler toplantılar olur ,kuruluş yıl dönümü diye,
İnsansın ya beklersin belki hatırlanırım diye…

Ailen bilir, çevren bilir ama bilmesi gerekenler bilmez…
Küsemezsin sen içindeki insanlık izin vermez…

Bazen geçersin “kuruluşun “önünden girmek istersin içeriye..
Ben geldim diye…

Hop der biri, kime bakmıştın.
Sesin titrerken ben diyemez dilin.

Biz dersin birkaç dost yürekleri birleştirmiştik
Buranın kuruluşunda bulunmuştuk.


Tanıyan biri çıkar mı diye beklersin ..
Saati saate eklersin…

En başta olan selam vermeden geçer önünden bir havayla…
Ayrılırsın, Kalbine damlayan gözündeki yaşla…

Birden bir İlham gelir gönlüne.
İçin coşar aniden güzellik dolar ruhuna.

İşte O zaman beeennn dersin ben..
Senin gibileri buraya katmak için, her mihnete katlanan ben

Kimse beni takdir etsin diye çabalamadım,
Allah rızasıydı amacım….

Ahmet Mermer 08/01/2019 Kağıthane