(Şair Veysel Tüysüz’ün şiirine nazirem)

Her şey göz önünde hakları çalan
Bir gün hesabını, sorup kurtulsak.
Zam mı diye korktuk, kapıyı çalan
Değil diye hayâl, kurup kurtulsak.

Dindar görüp lafa çok kulak astık
Kendiler rahatken biz faka bastık
Bugünlerde yine deniyor yastık
Elde ne var ne yok, verip kurtulsak.

Yastık altındaki altın nerede
Bekâ dendi kandık biz kaç kere de
Cüzdanlar delindi, mide sırada
Bir de karnımızı yarıp kurtulsak.

Pişman değiliz ki oyu vermedik
Gelinecek yola güller sermedik
Göğe çıkaranı şimdi görmedik
Aceba pişman mı? Görüp kurtulsak.

Aç tavuk rüyada görür harmanı
Deniliyor bulun zamdan dermanı
Angara’dan gelen emir fermanı
Rüya sayıp hayra, yorup kurtulsak.

Bu dünya fanidir asla yâr etmez
Kul hakkı yiyenler her hâl ar etmez
Dertler derinleşti neşter kâr etmez
Market fişleriyle sarıp kurtulsak.

Bereketli imiş mübarek zamlar
Şoför değiştikçe devrildi çamlar
Halimize çalınıyor tamtamlar
Halayın başına, durup kurtulsak.

Kur’an dağıtıldı meydanda öyle
Çay oyuncak başka ne vardı söyle
Tulum çıktı çok yer şehirle köyle
Oy vermedik amma verip kurtulsak.

Yıllar geçti tıllar, hep aynı vaat
Yandaş köşe döner bize nasihat
Ecel hangi gündür değişmez saat
Bir an önce kabre girip kurtulsak.

Halen daha bizden sabır beklenir
Demek ki gelen az zamlar eklenir
Bu gelirle bütçe nasıl denklenir
Kuru soğan ekmek dürüp kurtulsak.

Yazmak ile bitmez çekilen çile
Dar gelirli derdi getirse dile
Ekmeğe biraz bal beş hurma ile
Manda yoğurduyla sürüp kurtulsak.

Ağlatma Behlül’ü, ey Veysel beyim
Zamlardan bu yolda başladı eğim
Sürmezler bir daha olanı deyim
Son zamla kafayı, kırıp kurtulsak.

27.07.2023