Hemen şimdi
açmalıyız gözlerimizi,
bu bulanık, karanlık ve yapay sisi yarmalıyız,
pusunun ardındaki gerçeğe varmalıyız;
“Bunlar bizi
demokrasi ve din masalıyla uyutuyorlar
ve hepimizi
aptal-güçsüz-bilinçsiz insan yerine koyuyorlar!”

Davranın!
Kendi-kendine mi gelecek sanki Adil Yargı?
Susarak neden başkalarından medet umun?
Bakın,
Demokratik, Laik ve uygar ülkemden arda ne kaldı?
Oyalanıp da daha fazla oyalamayın!

Yalnızca kendinize güveneceğinize,
nerden geldi
bu YENİLİK ve DEĞİŞİM sözcükleri?
Ulu Önder Atatürk gibi “DEVRİM!” diyeceğinize,
niçin beceriksizliğin ardına saklanıp durun,
hayal kurun?

Öz Eleştiri yapacağınıza,
suçu daima başkasına atın,
kendinizi asla ve asla
yargılamayın sakın!

Ama birgün uyanacağız,
gözlerimizi uyku mahmurluğuyla açacağız,
olmuşuz koyun,
uyun ve rahat durun!