Artık güneş doğmaz olmuş
Penceresiz kalanlara!
Gökten rahmet yağmaz olmuş
Penceresiz kalanlara!

Yanmaz ocak, baca tütmez
Onlar için gece bitmez
Hiç kimsenin eli yetmez
Penceresiz kalanlara!

Evler, köşkler viran olmuş
Evvel ahir niran olmuş
Nice asır bir ân olmuş
Penceresiz kalanlara!

Dünde kalmış düşmanlıklar
Elde var bin pişmanlıklar
Fayda vermez yârânlıklar
Penceresiz kalanlara!

Ne makam ne de mal vardır
Alınan bin vebal vardır
Nice çetin sual vardır
Penceresiz kalanlara!

Üzerinde diken biter
Gül dalında baykuş öter
Baş ucundaki taş ne der?
Penceresiz kalanlara!

Bakan gözler bakmaz olmuş
Gözden yaşlar akmaz olmuş
Karanfiller kokmaz olmuş
Penceresiz kalanlara!

Göğü hazin bir ses tutmuş
Kapının kolu pas tutmuş
Eşyalar bile yas tutmuş
Penceresiz kalanlara!

Geriye dönüş hayaldir
Kalan evlât ü iyâldir
Bu ne ibretlik bir hâldir
Penceresiz kalanlara!

Ruhlar çekilmiş aradan
Aklar ayrılmış karadan
Rahmet eylesin Yaradan
Penceresiz kalanlara!

M. NİHAT MALKOÇ