Öykü uyudu.
Öykü kitabını okudu düşünü kurdu ve hayallerini geçti.
Şimdi uyku gezegeni rüyasına vardı.
Küçük Prensi okumuştu.
Arkadaşı Eseri, küçük prens düşlemişti.
Eser’i hayal edip resim yaptıkları anı düşündü.
Ve uykuya daldı.
Rüya gezegenine vardı.
Kendisi ile birlikte Eser’i görüyor.
Resim yapıyorlar ama bir birlerinin düşünceleri içinde kayboluyorlar.
Eser onu Kaya’ya götürüyor.
Öykü onu Mısra’ya götürüyor.
Rüyada geçerler bir birinin içlerinden.
Küçük âşıklar.
Gerçekte geçemezler engel olur merakları.
Çocuklar anne babalarının bakışlarında evrene geçerler.
Dünyaya merak ettikleriyle dönmek isterler.
Kapalıysa anne babalarının bakışları çıkamazlar hapis kalırlar dünyalarında.
Fazla korunurlar ve özgüvenleri çok eksik olur.
Öykü mutlu çocuk.
Gülümseyerek uyanır.
Özümsenerek üzerini değiştirir odasını toplar.
Kahvaltıya annesine yardım eder.
Babasına gülümser.
Kardeşine sevgiyle bakar.

Hayat bir film gibi gelir geçer.
Can candan doğar.
İnsan insanın düşüncesinden.
An fikir belirler düşünce eylemine geçer.
Kırda bir ot bitmeye görsün.
Arkasında bir sürü davar gelir.
Ardından bir millet ulus gelir.
Bakmışsın koyunların otladığı yerde
Bir şehir kurulmuş bir ülke bayrağı dalgalanır.
Öykü sabah kalkmış okuluna gider.
Öykü çok şey daha getirecek.

Öykü üniversiteyi yurtdışında okur.
Yurda birincilikle döner.
Eve dünya bayram havası girer.
Eser ile karşılaşır.
Eser yurt içinde okumuş.
Öykü gibi yüksek fizik okumuştur.
Fizik konuşurlar.
Eski günlerden yad ederler.
Güçlerini birleştirirler.
Fizikte çığır açarlar.

Madde nice haddeden geçerek yarı mamul olur.
Canlıda keza öğle can candan düşer.
Teknoloji iğne deliğinden geçer ya.
Şimdi kuantum boşluğundan insan geçer aklıyla.
Bir vücut hücre yapısıyla insan nasıl geçer kuantum boşluğundan.
Işınlanmanın ötesini düşünürler.

Öyküye bak Öykü kızımızla nerelere geldi.
Eser ile eser vardı.