Vefadandır şu aramaklı olmak iyi bilirim,aradım da
Koyboluk yitmek ve yeniden bulmaktır bu yol kendini
Ve bir gün gelir sen de hissedersen boşluğu içinde
Eğer o boşluk benden yana ise, adresim bellidir üzülme
Bir yetimin göz yaşındayım, haksızlığın karşısında
Aymazlığın hasmı duruşunda, miskinlikle savaştayım
Karanlı yalın kılıç ve inançla koşarken hem de biteviye
Son nefese dek hakkın, adaletin,güzelliğin peşindeyim.

El ele yürünen yolları hatırla bir, yanı başındaydım
Bıraksan da o elleri düşündeyim, fışkırır aşk anılardan
Gördüğün bir resim değildir yalnız, zemine bir yansıma
Sıcaklığı asla bitmeyecek ve yüreğe su serpecek ferahlık
İlkbaharı her an yaşatan tebessümlü bir gülüşte,
Açlığa son verecek vefa kokan paylaşımcı ellerde,
Sevinçten ağlamaklı yüzlerin göz yaşındayım.

Bu duruş bende olmasaydı nasıl yaşardı sevgi içte
Ezerdi mesafeler, yıkıp geçerdi şu yoksunluk,
Oysa değen nasıl da derinden temas etmişti ruha
Korkmuyorum artık, yüreğim ondandır biraz yufka
Ve buluşulacak ne kadar mekan birikmiş biliyorum
Her şafak sökümünde inan senle, senle doğuyorum.

Efsunlu ve ufukta rengi mora çalan dağların ardında
Ayak basılmadık bir ormanın kuytusunda, serinde
Bir tabloya can veren hünerli ellerin fırçasının ucunda
Ve bir ozanın henüz söylenmemiş en güzide dizesinde
Sürükleyip gamdan ötelere adı bilinmedik bir şehirde
Çocuk seslerinin neşesini doruğa çıkartan ezgsindeyim.

Esenliğe çıkar her ne yazsam, söylesem sana dair
Sırtında senden kalma ihanetleri de taşıyor bu acemi şair
Seninle anlam kazanacak zemine dökülen satırlardan
Akla hayale gelmedik heyecanların peşinde koşarken ben
Vefasızlığınla çoktandır unuttun adımı, tenimin rengini,
Aramaklı olursan duygulardayım, dizelerde bul beni.

Oğuzhan KÜLTE