Yağmur çiseliyor...
Bir ilkyaz yağmuru
Binlerce ilkyaz içinde bir ilkyazda
bir nisan günü yağmuru çiseliyor
her damlası
her damlası düşerken buğulanmış ruhumun üstüne
melankoli ruhumun üstüne
pervasız ruhumun üstüne
kaçarken varabildiğim son nokta bu olmalı diyorum
buraya kadar diyorum o korkunc gece serguzeştleri
o kekremsi umutsuzluk tadı
adına ölüm denen ne varsa
ıslattığım yağmurları kurutan güneş tadına varıyor her şey
kasımpatılar okşardı ruhumu belki zambaklar
sonra menekşeler döndü üzgün bir papatya demetine
hanidir beklediğim ne kadar uzakta
ve bir nisan günü kıvamında oldu her şey
kasımpatılar zambaklar
rengi unutulmuş menekşeler ve üzgün papatyalar
artık adını ilk kez duyduğum hüsnüyusuftur şimdi
yağmur çiseliyor
bir ilkyazda bir nisan günü yağmuru çiseliyor
beklediğim görünüyor sonra
önce kasımpatı zambak beyaz menekşe ve papatya
sonra bir hüsnüyusuf demeti
beklediğim ruhum
o çok yaşamaklı hüsnüyusuf şimdi...

Hasan Bilgin