Kepirler sekişimi bildi hep
belengden belenge ıslık çalışımı
oba oba göç yükleyip göçüşümü
nerden bilecekler
ayağımda nasır yarasını
ayı dikeni acısını
babucum yırtıldığında kahroluşumu
azığımı kargaya kaptırdığımda çığlık atışımı
geceleri çekme köküne kıvrılıp yorgansız yatışımı

ardıç ağaçları
gövdesine attığım çeltikleri bildi hep
nerden bilsinler isyanımı
sancılı sol yanımı

dönme başları inişimi çıkışımı bildi hep
nerden bilsinler soluk soluğa kalışımı

at verdiğim arpayı bildi
taktığım yuları, çaktığım nalı
nerden bilsin palanlayıp tepeleri aştığım günleri
yanık yanık söylediğim türküleri

değişikçim,
süt verdiğim günleri
süt aldığım günleri bildi
nerden bilsin ekmeği yavan, pilavı yağsız yediğimi

bilse bilse ozanlar bilir derdimi
onlar da döktürür iki dize:
‘’Aşan bilir karlı dağın ardını
Çeken bilir ayrılığın derdini ’’

Bu dert beni yer bitirir
avazımı cümle aleme yetirir
bağlar elim kolum
yüzün koyun yatırır

Yine şair bağlar son sözü:
’’ ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar ’’

İbrahim ŞAHİN