Senle başlayıp bitsin bu aşkın hikayesi,
Sonu ak mı kara mı; kimseye söyleme yar.
Bak gönül hazinemin tükendi sermayesi,
Hiç olmayan varımı; kimseye söyleme yar.

Fırtınalı ömrümün sığındığı limansın,
Artık umrumda değil, isterse Dünya yansın,
Öyle bir sevki beni; herkes buna inansın,
Sana olan zaafımı; kimseye söyleme yar.

Bu ayrılık yükünü; çok ağır taşıyamam,
Ruhum sensin beden de, gidersen yaşıyamam
Yaram henüz çok taze, el vurup kaşıyamam,
İçte gizli yaramı; kimseye söyleme yar.

Sen olmazsan karışır, mevsimler birbirine
Gitme hep yanımda kal, alıştım zehirine
Hiç kimseyi koyamam kalbimdeki yerine
Sende varsa yerimi; kimseye söyleme yar

Işık oldun sen benim, gözlerimin ferine
Denizinde boğuldum, sen attın en derine
Dönüpte baktın mı hiç; yıkılmış eserine
Saklı tut enkazımı; kimseye söyleme yar

Sen gülünce ömrüme, hep cemreler düşüyor ,
Bir gün görmesem seni, hep yüreğim üşüyor,
Müptelandır bu gönül, hep peşinden koşuyor,
Sana gelen yolumu; kimseye söyleme yar.

Velhasıl diye diye; tükettim ömrümü bak,
Ya! sev beni ya! öldür; ya da öleyim bırak,
Başka bir ihtimal yok, ateşinle beni yak,
Savur gitsin külümü; kimseye söyleme yar.
22.06.2023
Necdet Akcakaya