geç yağdınız yağmurlar
artık ne dertlerime umut olabilirsiniz
ne de solan benliği canlandırabilirsiniz
geç yağdınız yağmurlar
yaprak yere düştü
dal büküldü
kök çoktan çürüdü

celladını bekler oldu gövdem
en azından fakir sofrasına
bir müddet sıcaklık verir köz içinde
geç yağdınız yağmurlar
hem de çok geç

ya vaktinde yağmalıydınız
ya da vaktinden sonrasına kalmamalıydınız
yağmur dediğin tam zamanında yağmalı
kök kurumaya yüz tutmuşken hayata bağlamalı
yahut toprak sıcaktan çatlamışken dudaklara su olmalı
yağmur dediğin zamanında yağmalı

geç yağdınız yağmurlar
hem de çok geç
kökler kokuştu
toprak çamur oldu
oysa ki bir dirhem öncesinde
bir dirhem yağsaydınız

.
.
yağamadınız…
.
.
oysa çok beklediniz
daha erken yola revan olabilirdiniz
gözden akan yağmurlar hatırına
gökte çakan yıldırımlar saygısına
göz pınarı kurumadan yetişebilirdiniz
.
.
yetişmediniz
.
.
her şey vaktinde olmalı
sevmek vaktinde
yaşamak vaktinde
ölmek dahi vaktinde olmalı

geç yağdınız yağmurlar
ne sevmeye yetişebildiniz
ne sevilmeye
ne de yaşamaya
ölüme dahi yetişemediniz
geç yağdınız yağmurlar
hem de çok geç


Yunus Emre Karakaya
Geç Kalanlar Kitabından