Şirinköyde bir düğün bir bayram havası
Cemreler eşliğinde ilkbahar geliyor
İçenin kanamadığı, derdin devası
Abı hayat suyunu dağlardan salıyor

Böyle bir mevsimde bastım o toprağına,
Gönülden gönüle çekildi sanki köprü.
Çok sevdim örnek alınası ahlakına,
Dostluktan ziyade, kardeşlikten ötürü.

Dili tatlı, içten, üstelik güler yüzlü,
Tez canlı, diş kirasını verir hem peşin,
Sohbeti hoş, öyle boş değil; doğru sözlü,
Kalbinizi dokunur; adı, Mehmet Meşin.

Aynı yolda, aynı istikamet üzere,
Yürüdükçe köprümüze bağlandı perçin.
Baktığımda aşina olduğum bir çehre
Neydi ona bana yoldaş eyleyen, niçin?

An geldi yol gösteren bir kılavuz oldu,
Başı secdede, Allah’ ın zikri dilinde
Biiznillah bir nur akıp kalbimi doldu.
Bahar bahane, güneşi tuttuk elinde

Ben sorumun cevabını çoktan aldım.
Köprünün üzerinden yirmi sene geçti
İyi ki tanıdım, ben ondan razı oldum.
Şiir onun dileği; söz, mısra mısra açtı.