Çarşamba çocukluğum, gençliğim, tüm hayatım
Ona karşı gördüğüm rüyalar ak pak olsun
Onun çamurlarında yoğruldu ruhiyatım
Onunla her gecemin sabahı berrak olsun.

Irmaktan kürek kürek çıkan çakıl taşları
Yüklerken taşınırken yorgundur telaşları
Sıcacık yuva için bütün gün uğraşları
İki küçük odayla bir küçük mutfak olsun

Gün boyu bitmese de yaşamda uğraşılar
Çaldığınız her kapı güler yüzle karşılar
Bir çayını içecek dost doludur çarşılar
Yeter ki sevgi ile açılan kucak olsun

Çarşambalı ruhunu kalpte taşımak lazım
Orada akşamlamak orda ışımak lazım
Sık ziyaret yetmiyor orda yaşamak lazım
Baş sokacak bir yuva yakacak ocak olsun

Çarşamba çocuğuyum aslımı inkâr etmem
Beni ben yapanları mümkün müdür unutmam
Ora doğduğum toprak, onu özümden atmam
Dileğimdir bedenim orada toprak olsun.

Coşari der Çarşamba dinmeyen hasret sızım
Onun her sokağında duruyor ayak izim
Göğceli’ de yatarsam unutmaz oğlum, kızım
Varsın yatağım toprak yorganım yaprak olsun

09.04.2023/Samsun

İbrahim COŞAR