Gül-i naz
Güvenip gövdendeki naz dikenine
Kulak vermezsin bülbülün aşk namesine
Naçar ötenin kanını akıtıp üzerine
Rengiyle boyandın gül oldun öylece

Güneş yapraklarının arasından varırken guruba
Ateş saçan rengini nerden aldın böyle
Cevri safa bahçende didelerinde
Zevk mi alırsın bülbülün bekleyişinde

Nevbahar geldi, başladı devri saltanatın
Bülbül gezinir yine üstünde yeşil baharın
Hazanı da var, kışı da var unutma yaprağının
Naz etme! Cefadan haz etme! Yansın senin de bağrın

Sanma ki kök saldığın toprakta bakisin
Budayan oldukça dalını, renginle sakisin
Bülbülün aşkı olmasa, odundan gayri nesin
Maşuğuna naz etme ey gül sende sevensin

Ölümsüz değil üzerinde sevda ile Kanat çırpan
Bahar geçti hazana bak sende artık uslan
Tomurcuk kalırım sanma seni budar bir gün bağban
Aşk vuslatıyla yan, dağlan da dağlan