Merhaba diyebilir miyim size ,
Katı resmiyetin karşısında
Kuralların tümüne teslim hislerim.
Bilmem aşabilir miyim şu büyük ,
Boyumdan büyük duvarları ?
Aşsam bile geçebilir miyim ,
Bir adım atmaya korktuğum ,
Uzun gölgenizin altına ?
Ne olur cevap vermeyin bana.
Cevap buldukça sorularım ,
Biliyorum yenilerini soracağım.

Siz anlatmadan ben bildim ,
Ne siz bensiniz ne ben sizim.
Ben çıtı pıtı ufak bir çalı ,
Siz boylu boyunca bilge çınar.
Ben melankolik şair ,
Siz neşeli yazar.
Uzağız birbirimize ,
Ne ay ve güneş kadar.
Yakınız birbirimize ,
Ne kor ve ateş kadar.

Elveda diyebilir miyim size ?
Acı çırpınışların karşısında
Kopmakta artık kanatlarım ,
Varlığınızın rüzgarında.
İki ayrı dünya içindeyiz ;
Birimiz aşmakta gölleri denizleri ,
Birimiz daha öğrenmekte şehirleri.
O rüzgar şimdi bulutlara doldu ,
Yağmur oldu yağdı üzerimize.
Çıtı pıtı çalı kayboldu seller içinde ,
Bilge çınar üzülerek izlemekte.

Sen söylemeden ben söyleyeyim ,
Başından çizmiştim bu satırların altını.
Hiçbir zaman siz değildin , hiç olmadın.
Üç beş tel beyaz saçın değildi
Senden uzak durmamı sağlayan.
Ben çıtı pıtı çalı olduğumu kabullenmiştim
Seni ise bilge çınar bellemiştim.
Günün birinde , belki kesişirse yollarımız
Sen denizleri gölleri aşarken
Yeni şehirlerde eşlik etmek isterim sana.
Bana öğrettiklerin için teşekkür ederim.
Görüşmek üzere , elveda.