O'nun sevmeleri
Sevgi örerdim sert bakışının altında yatan
Şiir yazan yüreğine Gecenin örtüsü sarardı ruhumuzu Bitmesin dediğimiz anlarda Öpüşler ısmarlardık gönül gönüle Gitmesin derdim benden Bir an Bir saniye Ayrılık ölümden beter olurdu sanki Benden bir metre ötelense Esmer gülerdi, aşkla sevecen ‘ kadınım, sana aşkla esmer ölürüm.’ Derdi her şiirsel konuşmasında Şairlik gömleğini hiç sıyırmayı beceremezdi Çıplak yüreğinden ‘ Değilim, şair değilim !’ Demesi bile Şairliğin önsözü gibiydi Kabul etmesede Her durum her ahvalinde Durup durup farklı şeyler söylerdi Güneşi anlatırdı örneğin Ay saklardı avuçlarında Gecenin yuzunden yildizlari toplayip Örerdi sarı saçlarımın her teline ‘ yorgunum esmer gülüşlü adam’ Derdim ela gözlerine Aşkla, şefkatle bakarken Sabah mahmurluğu ile uyanışlarımda Onun uyurken Güleç yüzünü sevgiyle seyrederdim Göğsünün nefes alış verişindeki Her kalp atışındaki Aşk ibadetine Yorgunluğum kuş tüyü olurdu o an Taze bir bahar serinliği Bir sıcak yaz sabahı Doldururdum ciğerlerime O’nsuz Her yürüyüşümde Başımı gökyüzüne çevirirdim Yüce Rabbime dua ederim Ve anımsardım o an Bana gökyüzünü gösteren Sanki o’nun yüzü Bulutlara dokunan onun elleriydi Gözlerime ışıltıyı serpen O’nun bakışlarıydı işte Her güzel kokan şey o’nun kokusu Her dinlediğim melodi O’nun türküsüydü Benim sarışınlığım Öperdi o’nun esmer gülüşünü O’nun sevmeleri bile Esmerdi Larmina |
Şiir çok güzel Di
Ama final başka güzel Di
Sevgilerim ile...
Benim sarışınlığım
Öperdi o’nun esmer gülüşünü
O’nun sevmeleri bile
Esmerdi