1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
677
Okunma
Mahşerin sırtında yaşıyorduk,
Kemiklerinden sızmış, kanı ateş.
Karanlıkta almıştı bizi,
Etraf gözlerden hendek
Tanıdık yüz arıyordu,
Herkes birbirinden bihaber
Unuttunuz
Seccade yeryüzü
Baş koyacaksınız oraya
Hendeğe, sarılıp.
Hatta
Tek bir şanş, sadece tek bir şanş dedi
Yalvardık
...
Bilin ki
O mazlumu kurtaracak,
eğer ecdadından miras kalmadıysa emeli
Geçmiş ayamızda çizili
Açınca göğe, buluta sarar kendini
Anladım ki
Güneşi bıraktım, ateşi hatırlayın diye.
Denizi bıraktım, o "soğumuş ateşi".
Büyüklüğünü görün diye.
Ve şükredin ki, o geceyi hatırlamayan zihinlerinizi size bıraktım.
Der bize
Ruhların arsasından...
5.0
100% (5)
Cevap Yaz