Kimlere gücendin kimlere küstün
Ele mi darıldın yazmadın kalem
Bana değil belki düşmana kastın
Sustun edebini bozmadın kalem ...


Ellerimden tutup kaldıran sendin
Ağlayan gönlümü güldüren sendin
Nefretimi kini öldüren sendin
Bir kez olsun bile kızmadın kalem...


Her gece uykumu bölerdin benim
Gelir gözyaşımı silerdin benim
Duygularım süzüp elerdin benim
Sırdaş idin bana üzmedin kalem...


Gönlümden geçeni elime verdin
Em oldun derdime yaramı sardın
Herkesler giderken sen bana yârdın
Köşede bırakıp büzmedin kalem...


Gayrı barışalım küsme kalemim
Sensiz çekilmiyor dünya elemim
Yalnız sensin benim derdim bölenim
Eller gibi kuyum kazmadın kalem...

*
Necla’nın hâlini yazansın kalem
İlahi adalet düzensin kalem
Cehalete kızıp ezensin kalem
İçi boş kaplarda gezmedin kalem
Bulanık sularda yüzmedin kalem...

#neclapolathasbutcu




Dost kalemden
Yaz dedim yazdın da iyi etmedin
Bazen caka attın çekip gitmedin
Mum gibi eridin, şükür bitmedin
Koyduğun kuralı bozmadın kalem... H.C. ÖRS,