İliklerime işledi

o zaman oldu
aklımı yitirip şiire düştüğüm
ben onu gördüğümde geçti
kuru otlara ateşin değdiği gibi
tutuştu alevler yayıla yayıla
ne olduğunu anlayamadım
hiç böyle ateş görmemiştim
mavi gözleri gökyüzü beraklığında
sarı saçları kıvrım kıvrım
yüzü aydı sarıyla turuncu arası
kendimi alamadım aldı götürdü
yer gök dönüyor zemin kayıyordu
yada ben sersemlemiştim

günü zamanı saatı yutar oldum
sabrım sebatım çatlar dururdu
bu büyüden kurtulmalıydım
yok adını söylemem saklı kalsın
ben ona güzellik dedim sadece
ben güzellik dedikçe bir başka
evet bir başka güzelleşiyordu
alları mora dönüşüyordu
eriyip bitiyordum

işte o an körkütüklüğüm
dilimin tutulduğu terimin aktığı
cezbinde dudak titrer ses kısılır
görmek sadece seyretmek acaip
geçen ömür kalan ömürden çıkardı
toylaşıp toslardım sağa sola safça
fark eder gülerdi gülüşü saklayarak

Onsuz yüreğimin kıyısı kıyım kıyım
Solmayan çiçek var mı bilmiyorum
o hiç solmuyor ilk günkü gibi
sevda üfler kalbime
huzur bulurum
her daim



Coşkûnî