Başka âlemde görüşeceğiz.
Orada ne ilkbahar var ne sonbahar.
Ne geç kalacağız ne erken.
Elele tutuşmadan,gözlerimiz değmeden.

Günlerden cuma,saat sabahın yedisi.
Gitsem bana dert,
Kalsam sana eziyet.
Bu vazgecislerdi üzerimdeki lânet.

Anlatsam seni anlatisa sığmaz.
Başlasam,söylenmedik türkü kalmaz.
Yırtsam şiirlerimi,dilim durmaz.
Madem ki yaşıyorum,sensiz olmaz.

Zeval vakti batan benim.
Yıkanan sen gömülen benim.
Kusursuz kötüler arasında kusurlu iyiler benim.
Gaflet gecelerinde çırpınıp duran tuzaklar benim.

Ey sızlayan kalp, ıstırabımın hâkimi,
Damarlarımda gezen senin kanın mı?
Düşman mı kesildi bedenim?
Sensiz yaşamak mı,
Sessiz yaşamak mı günah?

Güneş gibi mağdurum kar yağdığında.
Her yağmurda tarumar kurak topraklar.
Dudağında seda, dişlerinde pırlanta.
Elinde yıldızlar, bileğinde tılsımlı taşlar.

Bana düşen göz göze gelmek.
Sağır sultanların duymasını beklemek.
En serin anda herşeyden vazgeçmek.
Özlemek,umut etmek.

Şimdi ikimizde suçluyuz,
İleride mâzur.
Şimdi ikimizde mâsumuz,
İlerimiz meçhul...