Bu kente hüzün çöktü sen gidince canê
Sokak lambaları bile ışıtmıyor yokluğunun karanlığını.
Hiç aklımdan çıkmıyor
Her sabah bana söylediğin
"Sodırê to xwêr bo cigeram ve bir de akşam "xewna ma yeno " cümlelerini senden duymanın sonsuz hazzı ve yanımda olmanın huzuru.
Şimdi düşünüyorum da
Acı gidenin değil de kalanın hikâyesiymiş gerçekten.
Amed’i eskiden güzel kılan neydi acaba
Amed mi güzeldi yoksa seninle mi güzelleşiyordu.
Sanki seninle doluyordu her yer
Oysa şimdi
Bağlar’ın dar küçeleri sensiz ne kadar da boş yara mın.
Sensiz içilen kaçax çayın bile tadı yok
Hep gittiğimiz cigerci Reşonun yerindeki masamız ve unutamdığım anılarımız gitmiyor gözümün önünden.
Bazen bize takılırdı Xalê Reşit hesap alırken dalga geçerdi bizimle
"Abê senden iki misli hesap aliyem ama ablanın dürümü de bedavaya geli" hep birlikte gülerdik.
Seninle el ele yürümek ne büyük mutluluktu anlatamam.
Üzüntülü bir zamanda Qırıx Meheme ye rastlayıp onun esprileriyle şakalarıyla hayata gülümsemeye paha biçilmezdi.
Amed kavgamın şehri
Amed sevdamın şehri
Amed hayatımın rengi
Ve Şimdi yoksun
Amed ruhsuz
Amed sessiz
Amed neşesiz
İnan Amed çekilmiyor sensiz.
Bê te nabe yara mın
Derkev were habersiz.

Devrimî. (İlker Murat Çinitaş)
Helbest a şevê. 13.04.2023