Kendime acır oldum nedir bu çektiklerim
Değer bilmez bir kalbe düşmüşüm yazık bana
Toprağımı çürüttü gözümden döktüklerim
Dolup dolup boşuna taşmışım yazık bana

Gelin oldum sayıp da kefenimi giymişim
Çeyiz sandığımı âh efkar ile oymuşum
İçine türlü türlü ızdıraplar koymuşum
Annemin gözündeki yaşmışım yazık bana

Mutluluğa doymadım, çileye hep karnım tok
Düştüm dizlerim değil, yüreğim kanadı çok
Yaramı kendim sardım hiç kimseden fayda yok
Hep çıkmaz sokakları aşmışım yazık bana

Ateş düşmüş evime elimde kül yığını
Bülbülüm lal kesildi talan etti bağını
Benimkisi aşk değil yıktım gönül dağını
Boş hayaller peşinde koşmuşum yazık bana

Karanlığa hapsoldum gecem güne dönmüyor
Şu yaşadığım hayat hiç içime sinmiyor
Yana döne ağlasam gözyaşlarım dinmiyor
Hüzün ile karılıp pişmişim yazık bana

Yalnızlıkla nikahım doğarken mi kıyılmış
Keder, nufus kaydımda soyadımdan sayılmış
Nasıl feryad etmişsem ötelerden duyulmuş
Taa ezelden yaralı döşmüşüm yazık bana

Ayşegül Bahçeci
12.04.2023