Vuslata yolculukta durmadan yürüyorum
Her adım atışımda endişem dikleşiyor
Yürüdüğüm yollarda eksiklik görüyorum
Baki’ye giden yolda son durak yaklaşıyor

Gözlerim sulu sepken yorgun yürek seferi
Arkaya bakışlarım eritir gözde feri
Zihnim gelip gidiyor bir ileri bir geri
Hedefe varmak için adımım sıklaşıyor

Hafızamdan çıkmıyor zifiri karanlıklar
Karanlık sokaklarda boşuna yarenlikler
Mazimde yer tutmamış ahiri güvenlikler
Gidişatın kırbacı beynimde şaklaşıyor

Geçmişimin arazı içimde süngü gibi
Böyle çile çekişim sonsuza yangı gibi
Son attığım adımlar esasa döngü gibi
Nefsimi terk ettikçe istikbâl aklaşıyor

Her beşer gibi bende çokça tuzağa düştüm
Bu yolu bulana dek nice engeller aştım
Deneme yanılmayla kendi közümde piştim
Hak yolda giden ruhum vuslata yaklaşıyor

Batılı defnedince gönül gözü şavkında
Detaylara takıldım fevkalade fevkinde
İçime huzur doldu görünenin şevkinde
Derinlere baktıkça güzergah şıklaşıyor...

Bülent Arkan 12.04.2023