4
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
332
Okunma
Bundan böyle artık görmem yarını,
Bu dünyada yerim kalmadı, kalmaz.
Hüzün gelip saldı bütün varını
Sevinçler kapımı çalmadı, çalmaz.
Sevdiğim kız öldü daha gencecik!
Perişanım şimdi ben açık seçik.
Ah hayatım gönlüm ah delik deşik!
Kimseler yerini almadı, almaz.
Takvimden ağaçtan düşer yapraklar,
Sevsin benim gibi kara topraklar.
Hayaller umutlar mezarda bekler,
Hep bir olacaktık, olmadı, olmaz.
2011, Kadıköy
(Hece Dergisi, sayı 180)
5.0
100% (3)
Cevap Yaz