Sen uzaklarda olsanda
Senle tutunmaya çalışıyorum yaşamaya
Solgun bir gül var avuçlarımda
Can vermeye çalışıyorum yitip giden günlere
Karanlık çığlıklar dolaşıyor kanımda
Artık sen bir efsanesin şu gözlerimde

Titrek mum ışıklarında karşılarım geceyi
Gece kaybetti sensizken yıldızlarını gökyüzünde
Simsiyah açıyor güller penceremde
Fırat’ın suyu renk değiştirdi sen gideli
Aynaları kırmadan, zamanla barışıyorum
Artık sen rüyalarıma yerleşen huzursun uykumda

Bahar tomurcuklarını patlatmaya hazır
Erguvanlar çoktan dallarına kuruldu
Güller bülbülleri bekler seherde
Duvarlarla konuşma devrini geçiyor zaman
Çatlamış topraklar suya kanıyor bu mevsim
Artık sen ; hazırlıklar içindesin çalmaya kapım

Dut ağacımız hemen yeşermeye hazır bekliyor
Geldiğinde meyvelerini sunacak sana hediye
Yağmurla dağılacak kapkara bulutlar
Gökkuşağı tüm renklerini yansıtacak gözlerimize
Gözlerime çizdiğim resmin dolaşır damarlarımda
Artık sen ; sesinle görün gözlerime, hayalinle değil

Gelişinle pembe akşamlar açılsın ufkumda
Geceler kabuslarını çeksin uykularımdan
Rüyalarım mor renklere bürünsün
Sabahları şarkılarla uyanayım güne
Eskisi gibi ;
Çay kokuları yayılsın
Taptaze ekmekleri dilimle
Kuşlar pencerede cıvıldaşırken günümüze
Bir bahar’da , bayram yapalım seninle
Gel de !
*

Günay Koçak 02. 04. 2023