KÖREBE
sonunu uzatamadığımız başlangıçtayız sevgili
çifte standart ilişkilerin kaçış rampası kaçamakları olduk sevmelerimiz masumluğuna oynanan bir körebe ne sen ne de ben cesaret edemedik ve çıkamadık körlüğünden bu oyunun sevmelerin sen kokan ipucuydum ipin ucunu tutup aşkının kuyusuna salıverdim yalnızlığımın bize aç bölgelerini kaç gece toplayıp göğümden ay ve yıldızları körlüğünün karanlığına kurban ettim bilmiyorum kaç gün ,ay kaç yıl... kapattım güneşe metruk kalbimin perdelerini kaç ihanetle küfrettim en inanmış yerine ve adanmış sevdaya ellerim katili şimdi mişli zamanlarımın kaç gece...sevgili kaç yıldız daha doyamaz da vurur ışığını karanlığının ihanetine oysa saftık körebe oyunundaki çocuklar kadar hani saflığımızın yüzü suyu hürmetine buluta durdu gözlerim ve suya hasret ovalarımın köylerimin d/ilinde yağmur duası sevdamız başağa duracaktık karanlığına boğmasaydı körebe sevdamızı şimdi bir çocuk bir oyun bir de seni ve beni olmayan biz buzul çağı iklimlerde... |