Toprağımı üvey evlat görenler,
Adıyaman gül kokulu şehirdir…
Saf başına kirli çorap örenler,
Gün kanatsız gamlı gece zehirdir…

Dağdır yokluk çöker güzel fertlere,
Gurbet mesken çatal yürek mertlere,
Çare vardır hasretlere dertlere,
Düşler kırık umut her dem tehirdir…

Yeraltında bizde petrol ummandır,
Bağlar viran dağlar duman dumandır,
Kıyım görmüş talan olmuş limandır,
Bağrı ezik gözyaşları nehirdir…

İnsanlığın tarihinde izi var,
Pirin Nemrut Cendere’nin gizi var,
Köşkerinin yara diken bizi var,
Zanaatkâr el işinde mahirdir…

Cantekin der; Adıyaman gülistan,
Sevgi dolu bol çiçekli bir fistan,
Kâhta sevdam bekler beni kabristan,
Sılam Zühre garip şair Tahir’dir…

ADIYAMAN’IN ADI BİLE YOK!
HELALLIK İSTEME BİZDEN!
Adıyaman...
Kuruluşlara deprem günü bir belge gönderiliyor. Belgede deprem olan kentler sıralanıyor... Adıyaman’ın adı bile geçmemiş...
Böylesine hayati konuda bile unutulmuş...
Resmi belge adımız yok.