yemin ettim zebura incile ve kur ’ana
Ali ’nin kılıcıyla kibrimi kesiyorum
incire ve zeytine akıp geçen zamana
Süleyman’ ın emriyle yel oldum esiyorum

Kalbim yusufi kuyu dilim zikir inşirâh
umut ektim yarına vuslatı bekliyorum
içim gece kanıyor gözümde sarı sabah
zemzemi yudumladım kır atı bekliyorum

Ruhum karanlık gece ağzım derin bir mezar
toprak üstümü örtmez acı öğütüyorum
can ağlama duvarı ağlamışsam ne yazar
kalbimdeki sancıyı aşkla avutuyorum

Nemrut’un boğazında sivri uçlu arıyım
yedi kapıdan geçtim zulme son vermek için
dilim sûkutu bilmez hadsizim uçarıyım
kalbime sevda ektim vuslata ermek için

rüzgar kini götürüp bulutlar çekilince
Muhammed ’in izinde gördük ebedi aşkı
içinde - kini görüp bu lutlar devrilince
döndü gözler Mekke ’ye ördük ebedi aşkı

bir h/ayin ateşinde nefesim çürümüşken
kırmızı bir ıslıkla eriyorum huzura
toprakta cesedimi böcekler bürümüşken
hû ya açtım elimi sırtımı döndüm zur’a

Bi -lâl müezzin okur ömrümün sâlasını
melekler taşır beni dünya yılkılığından
aşkı mı sordun çocuk ? Yaşadım âlâsını
şeytana sırt çevirip sıyrıldım kılığından

Barış Çiçek