Çok değil, sen şimdi iki sokak ötemdesin,
her nefeste, her kokladığımda,
çiğerlerime dolar nefesin de, bunu sen hissetmezsin,
bakışın gelir, gamzelerin endamın gelir de karşıma,
uzun kipriklerin altındaki gülümseyişin gelir de,
yakar yüreğimi kavurursunda,sen bilmez sen hissetmezsin,
gülümsedikçe yüzündeki konca güller açılır,
gülüşün endamın akseder gözüme,
görürüm yanımda sen olmadığın yerden,
sen bilmezsin,sen hissetmezsin.
içimdeki yanan senin bilmediğin, sevdam gelir acımasızca,
gelümsemen gelir de, sen nedense bunları hiç bilmez,
sen hissetmezsin, sen bilmezsinİ

Hiç anlamadın beni, biliyor’ mun ?
benim gibi acı çekmedin yıllar boyu,şimdi çektiğim gibi,
beni düşünmeden,çılgınca bir ömür sürmektesin,
ve beni arada bir de olsa hatırlayıp,
hiç mi hiç düşünmedin,sevebileceğimi sevdiğimi,
şu iki sokak ötendeki şu garibin.
Şimdi iki sokak ötemdesin ama,bağırsam duymazsın sesimi,
haykırsam sevdiğimi duymazsın, çünkü sen yıldızlar kadar,
ay kadar uzaksın bana,
ve ben nedense, atamadım yüreğimden seni.
Ey taptığım kadın,
ben bu fani dünyamda, söyleyemedim sevdiğimi,
sen de bilmek istemedin, duymak istemedin ama,
göreceksin, göreceksin bir gün gelecek ve ben söyleyeceğim sevdiğimi,
ve sen gelinlik yerine kanat takıp en güzel mekanlarda,
bana geleceksin, zemzem pınarın başında şerbet içerken.
Beraber yaşayacağız, sen melek ben senin ölümsüz aşığın,
olacağım göreceksin ve diyeceksin ki, keşke fani dünyada da,
tanıyabilseydim seni,
boşa gitmeseydi, ordaki üç günlük ömrümüz
ve diyeceksin ki, ellerimi sımsıkı tutarak,
ben hiç mi hiç anlamamışım seni.
İşte ben de o zaman hiç bırakmayacağım ve ellere yar etmeyeceğim seni,
ve ebedi olarak, o saçlarını okşayıp seyredeceğim,
baka,baka doyasıya seni.

A.Yüksel Şanlıer
6 Eylül 2008-09-08
ANTALYA